Przyczyny występowania zagrożeń i zastosowane środki techniczne w celu ich eliminowania mogą być zróżnicowane. W efekcie określono różne typy bezpieczeństwa, na przykład w zależności od przyczyny powstania potencjalnego zagrożenia.
„Bezpieczeństwo funkcjonalne” to termin stosowany wówczas, gdy bezpieczeństwo zależy od prawidłowego działania układu sterowania.
Kluczową rolę w odniesieniu do wymagań bezpieczeństwa funkcjonalnego odgrywa ocena ryzyka. Działania, które należy wziąć pod uwagę podczas oceny i redukcji ryzyka, pochodzą z normy EN ISO 12100. Ocena i weryfikacja funkcji bezpieczeństwa to najważniejsze zagadnienia normy PN-EN ISO 13849 i PN-EN 62061, pod warunkiem, że wymagane zabezpieczenia są zależne od systemu sterowania. Wymagania dotyczące nienaruszalności bezpieczeństwa (PL, SIL) określa się na podstawie oszacowanego ryzyka.