Obwód wyłączania awaryjnego jest często mylony z obwodem zatrzymania awaryjnego. Główna różnica polega na reakcji w przypadku użycia przycisku zatrzymania awaryjnego lub przycisku wyłączenia awaryjnego. W przypadku zatrzymania awaryjnego wszelkie niebezpieczne ruchy maszyny zostają zatrzymane. Z kolei wyłączenie awaryjne powoduje odcięcie zasilania systemu, co jest wymagane w przypadku wystąpienia zagrożenia elektrycznego (porażeniem prądem elektrycznym).
Oba systemy zasadniczo składają się z przynajmniej jednego przycisku awaryjnego wyłączania/zatrzymania, które umożliwiają wyeliminowanie zagrożeń za pomocą przekaźnika bezpieczeństwa. Urządzenia wyłączania awaryjnego i zatrzymania awaryjnego są wymagane w Europie zgodnie z zapisami Dyrektywy maszynowej (2006/42/WE) oraz zharmonizowanych norm PN-EN ISO 12100, PN-EN 60204-1 oraz PN-EN ISO 13850.
Powiązane normy:
PN-EN ISO 12100:2010 – BEZPIECZEŃSTWO MASZYN – OGÓLNE ZASADY PROJEKTOWANIA – OCENA RYZYKA I ZMNIEJSZANIE RYZYKA
PN-EN 60204-1:2010 – BEZPIECZEŃSTWO MASZYN – WYPOSAŻENIE ELEKTRYCZNE MASZYN – CZĘŚĆ 1: WYMAGANIA OGÓLNE
PN-EN ISO 13850:2015 – BEZPIECZEŃSTWO MASZYN – ZATRZYMANIE AWARYJNE – ZASADY PROJEKTOWANIA