Skuteczność zabezpieczeń wykorzystujących odległości bezpieczeństwa

Aby zapewnić wystarczająco szybkie odłączenie potencjalnego zagrożenia, konieczne jest zainstalowanie urządzeń zabezpieczających w odpowiedniej odległości. Zapewnia to ochronę kończyn górnych i dolnych.

Odległość bezpieczeństwa (S) jest określona w normie EN ISO 13855 i zależy w szczególności od następujących czynników:

t1 = czas reakcji samego zabezpieczenia.
t2 = czas reakcji maszyny, to jest zatrzymania maszyny w odpowiedzi na sygnał z zabezpieczenia
C = potencjalne zbliżenie się do strefy niebezpiecznej niewykrywane przez zabezpieczenie, na przykład niewykryte sięganie pomiędzy dwiema wiązkami kurtyny świetlnej w zależności od odległości tych wiązek
K = przewidywana prędkość zbliżania się ciała ludzkiego lub części ciała ludzkiego. Współczynnik ten jest określony w normie EN ISO 13855 jako 1600 mm/s dla szybkości chodzenia i 2000 mm/s dla szybkości ruchu ręki

Wymagana odległość wynosi zatem S = K* (t1 + t2) + C

Odległość bezpieczeństwa dla innych grup populacji

Norma PN-EN ISO 13857 sprawdza odległości bezpieczeństwa zapewniające niedopuszczenie do kontaktu kończyn górnych i dolnych ze strefami niebezpiecznymi. Należy zaznaczyć, że norma ta stwierdza wyraźnie, iż różne dane antropomorficzne (rozmiar, długość kończyn itp.) mogą być stosowane w odniesieniu do innych populacji lub grup (na przykład w Azji, Skandynawii, czy w odniesieniu do dzieci) i że fakt ten może przyczynić się do wystąpienia innych zagrożeń. W związku z tym stosowanie tej normy może być ograniczone, w szczególności w obszarach publicznych lub w przypadku eksportu do innych krajów.