Krok 3: Zapewnienie zgodności z przepisami bezpieczeństwa: Producent maszyny jest zobowiązany do spełnienia zasadniczych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa zgodnie z Załącznikiem I Dyrektywy maszynowej. Sformułowanie tych wymagań jest dość ogólne, ale szczegółowe informacje zawarte są w normach europejskich. Unia Europejska publikuje wykazy norm zharmonizowanych. Choć stosowanie tych norm jest dobrowolne, ich przestrzeganie zapewnia domniemanie zgodności z przepisami. Może to znacznie ograniczyć liczbę wymaganych materiałów potwierdzających, dzięki czemu przeprowadzenie oceny ryzyka będzie znacznie mniej pracochłonne.
Krok 4: Przeprowadzenie oceny ryzyka: Producent maszyny jest zobowiązany do przeprowadzenia oceny ryzyka. Treść i zakres oceny ryzyka nie są określone w żadnej dyrektywie, ale norma PN-EN ISO 12100 opisuje ogólne zasady postępowania.
Krok 5: Walidacja: Walidacja jest jednym z najważniejszych etapów procedury oceny zgodności, a tym samym tworzenia deklaracji zgodności. Ma ona zasadnicze znaczenie dla udowodnienia, że wszystkie przepisy dotyczące bezpieczeństwa zostały spełnione.
Krok 6: Sporządzenie dokumentacji technicznej: Dokumentacja techniczna zgodna z Dyrektywą maszynową może być dość obszerna, w zależności od stopnia złożoności produktu. Należy ją przechowywać przez co najmniej dziesięć lat od wprowadzenia maszyny do obrotu i w razie potrzeby udostępnić odpowiednim organom krajowym.
Krok 7: Wystawienie deklaracji zgodności: Wystawiając deklarację zgodności UE, producent oświadcza, że uwzględnił wymagania wszystkich dyrektyw mających zastosowanie do danego produktu.
Krok 8: Umieszczenie znaku CE: Znak CE może być umieszczony po wystawieniu deklaracji zgodności UE, musi być widoczny, czytelny i trwały. Ważne jest, aby wyraźnie odróżniał się od innych znaków CE umieszczonych np. na komponentach. W celu uniknięcia pomyłki z innym oznakowaniem, zaleca się umieszczenie znaku CE kompletnej maszyny na jej tabliczce znamionowej, która musi również zawierać nazwę i adres producenta.