Ustawy i normy obowiązujące w Azji

W Azji liczba obowiązujących regulacji dotyczących projektowania maszyn w rzeczywistości nie jest bardzo duża. Jednakże szybki wzrost przemysłowy oznacza również wzrost popytu na komponenty bezpieczeństwa. Częściowo odpowiadają za to różne procesy certyfikacji i ustawy dotyczące BHP, które definiują obowiązujące środki ochronne i minimalne standardy.

Rosja i kraje WNP od kilku lat wdrażają certyfikację TR CU (regulacje techniczne unii celnej). Oznacza to, że urządzenia techniczne należące do określonego obszaru produktów muszą podlegać konkretnemu procesowi certyfikacji.

Maszyny i wszelkie odpowiadające im akcesoria techniczne przechodzą test homologacyjny przeprowadzany na przykład przez europejską jednostkę notyfikującą. Test ten jest zazwyczaj uznawany przez rosyjską jednostkę akredytującą.

Chiny wprowadziły certyfikację CCC. Podobnie jak w przypadku Rosji, produkty techniczne podlegają obowiązkowej certyfikacji przeprowadzonej przez krajową jednostkę akredytującą.

Kontrolowane są również zakłady produkcyjne. Jeżeli urządzenie techniczne należy do listy produktów podzielonej na 19 kategorii, wówczas certyfikacja jest obowiązkowa, w przeciwnym razie konieczne będzie dostarczenie oświadczenia o braku zastrzeżeń wystawionego przez krajową jednostkę notyfikującą.

Japońska ustawa dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy mówi o tym, że niebezpieczne maszyny lub maszyny użytkowane w niebezpiecznym środowisku pracy muszą być wyposażone w odpowiednie środki ochronne określone przez Ministerstwo. Obowiązuje to na przykład w przypadku kruszarek do gumy, pras, urządzeń zabezpieczających przed przeciążeniem, dźwigów, pił w przemyśle drzewnym lub części elektrycznych pracujących w atmosferze potencjalnie wybuchowej. Niektóre maszyny, przed wyprodukowaniem lub dopuszczeniem do użytkowania, wymagają aprobaty ministerialnej. Do tej kategorii należą kotły, dźwigi, zbiorniki ciśnieniowe lub windy.

Rozporządzenie dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, wymaga od dostawców maszyn dostarczenia możliwie najbardziej wyczerpujących informacji dotyczących zagrożeń występujących podczas ich użytkowania, a także przeprowadzenia przez każdego pracodawcę/użytkownika maszyny dokładnej oceny ryzyka.

Japanese Industrial Safety & Health Association – Japońskie stowarzyszenie bezpieczeństwa i higieny pracy (JISHA) jest głównym podmiotem wspierającym stosowanie oceny ryzyka i ustanowienie systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy w Japonii. Zgodnie z prawem japońskim, każdy pracodawca/użytkownik maszyny musi zapewnić przemysłowe środki bezpieczeństwa. Pracownicy są zobowiązani do wspierania przedsięwzięć wdrażanych przez pracodawcę.

Metodologia oceny ryzyka jest określona przez normy japońskie (Japanese Industrial Standards, JIS), zharmonizowane z normami międzynarodowymi. Mimo że ocena ryzyka jest obowiązkowa przy stosowaniu pewnych materiałów chemicznych, jednak w niektórych gałęziach przemysłu nie jest ona wymagana.