De landen in de Europese Unie groeien steeds meer naar elkaar toe. Dit leidt ook tot een toenemende harmonisatie van wetten, regels en bepalingen in de machinebouw. Allereerst formuleert de EU door middel van richtlijnen algemene beschermingsdoelstellingen. Deze beschermingsdoelstellingen behoeven een precieze specificatie. De concrete regeling vindt plaats via normen.
De EU-richtlijnen worden pas van kracht als de EU-landen ze in nationale wetten omzetten. In elk EU-land verwijst een wet of bepaling dus naar de desbetreffende EU-richtlijn en daarmee wordt deze tot nationaal recht verheven.